|
|
|
|
|
Said Halim Paşa
( 1864)- (6.12.1921)
sadrazam
1864 yılında Kahire’de doğdu. Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın torunu ve vezir Halim Paşa’nın oğludur.
Küçük yaşta ailesiyle birlikte İstanbul’a geldi. Özel tahsil gördü. Kardeşi Abbas Halim ile birlikte İsviçre’de siyasî ilimler dalında yüksek tahsil yaptı. Döndüğünde (1888) Şûrâ-yı Devlet Azâsı tâyin edildi. Muhtelif nişanlarla taltif olunup “Rumeli Beylerbeyliği” payesine erişti (1900). Kardeşi ile birlikte Mısır’a gönderildi. Meşrutiyet’in ilanı üzerine İstanbul’a döndü.
Önce Şûrâ-yı Devlet Reisi (1912), Mahmud Şevket Paşa’nın sadrazamlığında Hariciye Nazırı (1913) ve onun ölümünden sonra sadrazam oldu (1913). Balkan Harbi’nin sonu ile Birinci Dünya Harbi’nin ilk yıllarında sadrazam olarak kaldı. Osmanlı Devleti’nin harbe katılmaması için gösterdiği gayretler fayda vermedi.
İttihatçıların, elindeki yetkileri yavaş yavaş almaları neticesinde, önce üzerinde bulunan hariciye nazırlığını, sonra da sadrazamlığı bıraktı (Şubat 1917).
Mütareke’de yurt dışına kaçmayı reddetti. Harp suçlusu olarak yargılanması için kendisi müracaat etti. İstanbul’un işgalinden sonra 10 Mart 1919’da tutuklandı.
22 Mayıs’ta İngilizler tarafından, öteki siyasi mahkumlarla birlikte Malta adasına sürüldü. Burada iki yıl kadar kaldıktan sonra 29 Nisan 1921’de bırakıldı.
Arapça, Farsça, İngilizce ve Fransızca biliyordu. İstanbul’a kabul edilmediği için Roma’da oturdu.
6 Aralık 1921 tarihinde bir Ermeni tarafından şehit edildi.
ESERİ:
Buhranlarımız
HAKKINDA YAZILANLAR
Bir İslamcı Düşünür Said Halim Paşa
M.Hanefi Bostan
İrfan Yayınları
... Bu araştırmada Said Halim Paşa'nın hayatı ve eserleri ele alınmakla kalmayıp, yer yer devrin siyasi olaylarına da değinildi. Siyasi olayların incelenmesinde Paşa'nın söz ve yazılarına da yer verildi.
Elinizdeki eserin, unutulmuş ve yanlış tanıtılmış şahsiyetleri gerçek yönleriyle ortaya koymak ve ayrıca dönemin tarihi hadiselerinin de gerçek yüzünü meydana çıkarmak açısından büyük bir boşluğu dolduracağı inancındayız.
ENGLISH BIOGRAPHY
Mehmet Sait Halim was born on 19 February 1864 in Cairo. His grandfather was Mehmet Ali Paşa, a viceroy of Egypt who had rebelled against the Sultan. He came to Istanbul with his family when he was 6 years old. He learned Arabic, Persian, French, English and he studied political science in Switzerland. Upon his return to Istanbul he became a member of the State Council in 1888 and he was appointed as the governor of Rumeli in 1890.
Sultan Abdülhamid sent Sait Halim to exile, when it was found out that he had links with the Committee of Union and Progress (CUP). He first went to Egypt and then moved to Europe where he had contact with the CUP for which he was also providing financial assistance.
Sait Halim returned to Istanbul when the constitutional rule was proclaimed in 1908. Four years later he became the chairman of the State Council. He left this post after a government change, but only to be reinstalled again when Mahmut Şevket Paşa became Grand Vizier. He also had a place in the cabinet, as the Minister of Foreign Affairs.
When Mahmut Şevket Paşa was assassinated, the CUP asked him to become the Grand Vizier, he accepted it, although the Sultan was against this appointment. In this capacity, he negotiated peace conditions with the Balkan nations.
It is still a question, whether Sait Halim Paşa approved Turkey’s entry to the World War or even whether he was informed about it in advance. The fact is that during the course of the war, he diverged from the CUP leaders. He resigned on 3 February 1917.
After the armistice, the military tribunal found him guilty and Sait Halim Paşa was sent to exile in Malta. He was released on 29 April 1921 and he crossed to Sicily. From there, he wanted to return to Istanbul but he did not manage to obtain the approval of Ankara government.
On 6 December 1921, he was assasinated by an Armenian gunman in front of his apartment in Rome. His remains were brought to Istanbul and buried at the Tomb of Sultan Mahmut.
Sait Halim Paşa was not only a politician, but also a leading thinker of his time and an opponent of the ideology of modernization. He was not against the Ottoman-Islamic modernization itself, but he was opposing its content and direction. He thought that it was wrong for reform movements to ignore the interactions between religious, political, social and cultural spheres, which can affect different societies with different backgrounds in different ways. For him it was wrong to imitate the Western progress as it is..
|
Siz de biyografi.net'te yer alabilirsiniz
"
İyi ki, biyografi.net var!" |
|
|
biyografi.net
|
Tanıtım |
 |
|
|
 |
|
|
Tanıtım |
 |
 |
|
