Osmanlı Padişahları'nın birçoğu şairdi. Şair Padişahların divan edebiyatı geleneğine göre ad yerine kullanmış oldukları “mahlas” ları vardı.

Şiirler yazan Osmanlı Padişahları ve mahlasları:


II. Murad
Mahlası: Muradi
Anlamı: İstenerek ümid ederek beklenen. Arzu edilen şey.

Fatih Sultan Mehmed
Mahlası: Avni
Anlamı: Yardım

II. Bayezid
Mahlası: Adli
Anlamı: Hakkaniyet. Adâlet üzere oluş)

Şehzade Korkut
Mahlası: Harimi
Anlamı: Çekinmez. Kayıtsız kimse.


Kanuni Sultan Süleyman
Mahlası: Muhibbi
Anlamı: Seven sevgi besleyen anlamında muhible ilgili.


Sultan III. Mehmed
Mahlası: Adni
Anlamı: Vatan tutmak, Cennette bir makam adı.

I. Ahmed
Mahlası: Bahti
Anlamı: Kader. Tâli. Uğur. Alın yazısı. Kısmet. İkbal.

II. Osman
Mahlası: Farisi
Anlamı: Acemce Farsça. İran'la alâkalı)

IV. Murad
Mahlası: Muradi
Anlamı: İstenerek ümid ederek beklenen. Arzu edilen şey.


II. Mustafa
Mahlası: İkbali
Anlamı: Baht açıklığı. Talih. Refah.

III. Ahmed
Mahlası: Necib
Anlamı: Soyu ve nesli temiz aslı kerim olan. Cömert. Asilzâde. Güzel huylu ve ahlâklı.

III. Mustafa
Mahlası: Cihangir
Anlamı: Meşhur cihanı zabteden fâtih.

III. Selim
Mahlası: İlhami
Anlamı: İlham ile elde edilen ve nâil olunan. İlham ile alâkalı.

II. Mahmud
Mahlası: Adli
Anlamı: Adâlete mensup adâletle alâkalı ilgili.