Kaygusuz Abdal halk aşığı, şair Doğum tarihi bilinmemektedir. 14. Yüzyıl'ın ikinci yarısında doğduğu tahmin edilmektedir. Asıl adı Alaeddin Gaybi’dir. Alaiye (Alanya) beyinin oğludur. Abdal Musa’nın yanında bir süre kaldı. Onun isteği üzerine yanına 40 derviş alıp Mısır’a gitti. Orada bir tekke kurdu. Şiirlerden Edirne, Sofya, Filibe ve Hicaz’a gittiği anlaşılmaktadır. 1444 yılında Mısır'da öldüğü rivayet edilir. ESERLERİ: Eserleri üç grupta toplanır. Manzum eserleri: Divan, Gülistan, Mesnevi-i Bab-ı Kaygusuz, Gevhername, Minbername. Mensur eserleri: Budalaname, Kitab-ı Miglate, Vücudname. Manzum-mensur karışık: Sarayname, Dilguşa. Eserlerinin Özellikleri Kaygusuz Abdal'ın coşkun, içten ve bazan da alaycı bir dili vardır. Şiirlerinde samimi bir anlatımdan birden bire alaycı bir dile veya tekerlemeye geçmekte, normal hayatta olağan görebileceğimiz bazı hareketleri alaya almakta, hicvetmektedir. Bazı şiirleri ise ilahi ve nutuk tarzındadır. Akıl, gönül, nefs, mürşit gibi tasavvufun çeşitli meselelerini heyecanlı bir üslupla anlatır. Fakat daha çok didaktik bir muhteva hakimdir. Kaygusuz Abdal'ın düzyazı eserleri, nazmına göre daha ağır basar. Mesnevilerinde lirizmin zirvesine ulaşır. Canlı ve daha çok masal şeklinde olan bu nesirlerinde, anlatımda zorlamaya gidilmeden tatlı seciler görülür. Ayrıca anlatıma renk katan tekerlemeleri de göz önüne almak gerekir. Kısa ve sade cümlelerle hayal aleminde gördüklerini, bir masal şeklinde anlatmıştır. BİR ŞİİRİ Var edeb öğren edeb Gel Hakka olma asi Ta gide gönlün pası Dört kitabın ma’nisi Var edeb öğren edeb Gaflet içinden uyan, Edebsüz olma iy can Edebdür asl-ı iman Var edeb öğren edeb Edeb gerekdür eve Ta yolı doğru vara Edebsüz olma yine Var edeb öğren edeb. Kaygusuz Abdal uyan Işkı bil işka uyan Şöyle dimişdür diyen Var edeb öğren edeb www.biyografi.net (Binlerce Biyografi)