Sinan Gedik

mühendis, belediyeci

Sayfayı paylaş

İlgili Kategoriler

Sinan Gedik
mühendis, belediyeci
şair

1956 yılında Erzurum Şenkaya Bardız nahiyesinde doğdu. Makine mühendisi oldu.

Köy İşleri Bakanlığı Kooperatifler Genel Müdürlüğü Proje Daire Başkanlığında E.A.P.P. Mühendisi, Türkiye Kömür İşletmeleri, D.L.İ. Müessese Müdürlüğünde Baş Mühendis olarak çalıştı.

Kültür Bakanlığı İstanbul Atatürk Kültür Merkezinde Müdür Yardımcısı, Maltepe Belediyesinde Belediye Başkan Yardımcısı, İstanbul Büyük Şehir Belediye Meclis Üyeliği ve 15 ay süre ile Maltepe Belediye Başkanlığı görevini yürüttü.

Türkiye Engelliler Vakfı ve 100.Yıl Beşiktaşlılar Derneği Kurucu Üyesidir. SASAV Sanatçılar ve Sanatseverler Vakfı Kurucu Üyesi olup Başkanlık görevinde bulundu.

ESERLERİ:

Çeşitli gazete ve dergilerde şiir ve makaleleri yayımlandı. Sabah Olurken-1995, Gölgem Ayak Ucunda-1998 olmak üzere 2 şiir kitabı yayınlandı.

ŞİİRLERİ

GÖLGEM AYAK UCUNDA

Sessiz bir akşam, yankilanirken odanda
Tutkun, merhametin
Ve yüreğinde sonsuzluğun kanatları çırpınır
Ve kilometrelerce ötede
Yapayalnız ellerim
Çizerken kavisler kalp atışlarım
Ve tenha gecenin
Boşluguna düşer sesin.

Bir yanda hülyaların, bir yanda aklın karışır
Ve tutarsın tüm yalnızlığınla geceyi
Vazgeçemediğim narçiçeği
Gölgem ayak ucunda
Ve bense...
Şehrin öbür ucunda

Daha unutamadık mı mor duyguları
Ve nazın karıştığı karşı yamaçları
Alev renginde suları
Kesişmişti ekseninde zaman
Ve bir türlü sevmeyi öğrenemediğimiz
Yoksulluklarımızda talan

Bir dirhem zifiri karanlığa buladık güneşi
Ve tüketemediğimiz kavuşma sevdalarını
Yasladık yüreğimizi her akşam gün batımlarına
Sukûtun örttüğü mahçup gecelerimize
Ve bir de ıpıslak gözlerimize

Ayrıştığımızı sandık her şafakta
Ve inceldi gözbebeklerimizde ayrılık
Dışarıda pusu kurmuş sonbahar
Ve söküm verdi sökemediğimiz dağlar
Ayrıştığımızı sanarak
İçimizde pişmanlık sağanak sağanak

Ve vazgeçemediğim narçiçeği
Gölgem ayak ucunda
Ve bense şehrin öbür ucunda...

HAYKIRIŞLAR YÜRÜR

Top mermileri yağar sanki
Issızlığımın mevzilerine
Kartal pençesinde kanlar içinde kanatlanan
Zulmün keskinliğini sınasa zaman

Gençlik iksirinde yol bulur özgürlük
Haykırışlar yürür her sabah gök sakinliğine
Ve doğum sancısının çığlıklarında
Bir çocuk hevesidir yeniden yapılanan

Gözlerimde süzdüm güneşi kıpkızıl
Ve kulaçlarımda mesafeler tükendi
Göçtük Anadolunun bir ucundan öbür ucuna
yorgunluklarımda bir güldü düşen avucuma

OĞLUMA

Umutlarımız çoğaldı yüreğimizde
Ve gelincikler serpildi bu bahar
Artık ağaçların dallarında kuş yuvaları
Ve her çiçekte bir arı

Hele sevgi gülücüklerin yok mu
Gözlerinde zaman ötesi kainat
Bir mühim olay
Ve senin varlığın hakikat

Masum yüzün, küçücük ellerin
Zembereği eskimiş besbelli bu şehrin
Her şeye rağmen
Heyecan, mutluluk ve sen
Ve bir de annen