Ümit Yaşar Oğuzcan (1926)-(1984) şair 22 Ağustos 1926 tarihinde Mersin'in Tarsus ilçesinde doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdi (1946). Türkiye İş Bankası’na girerek Adana, Ankara ve İstanbul’da çalıştı. Halkla İlişkiler Müdür Yardımcısı oldu. Bu görevdeyken Haziran 1977'de emekli oldu. İstanbul’da kendi adını taşıyan bir sanat galerisi kurdu.
Şiire 1940 yılında Yedigün şairleri arasında başladı. 1975 yılına kadar 33 şiir, 4 düzyazı kitabı, 13 antoloji ve biyografik eser olmak üzere toplam 50 kitap çıkardı. Şiir plakları, şarkı sözleri ve yergileriyle tanındı.
4 Kasım 1984 tarihinde öldü.
Şiirlerinin Özellikleri
Genellikle Faruk Nafiz Çamlıbel duyarlılığında ve aşk, ayrılık, özlem temaları ekseninde çoğalttığı şiirini, 1973’te büyük oğlu Vedat’ın ölmesi üzerine, hayatın boşluğu, ölüm ve acı gibi derinliklere, öz ve biçim yoğunlaştırmalarına yöneltti. Şairlik başarısını, aruzla yazdığı rubailerinde gösterdi.
ESERLERİ:
Çoğu dört beş kere basılmış 33 şiir kitabının ilk baskı yıllarına göre isimleri: İnsanoğlu (1947), Dolmuş (1955), Aşkımızın Son Çarşambası (1955), Bir Daha Ölmek (1956), Kör Ayna (1957), İki Kişiye Bir Dünya (1957), Beni Unutma (ilk yedi kitabından seçmeler, 1959), Karanlığın Gözleri (1960), Akıllı Maymunlar (1960), Seninle Ölmek İstiyorum (1960), Üstüme Varma İstanbul (1961), Sahibini Arayan Mektuplar (1961), Yeni Dünya Rekoru (1961), Sevenler Ölmez (1962), Çigan Gözler (1962), Ötesi Yok (1963), Hüzün Şarkıları (1963), Bir Gün Anlarsın (1965), Sadrazamın Sol Kulağı (1965), Mihribana Şiirler (1965), Taşlar ve Başlar (1966), Seni Sevmek (1966), İnşallahla Maşallah (1966), Toprak Olana Kadar (1968), Göbek Davası (1968), Ben Seni Sevdim mi (1968), Halktan Yana (1969), Aşk mıydı O (1969), Önce Sen Sonra Ben (1971), Rubailer (1972), Yalan Bitti (1975), En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978), Dikiz Aynası (yergi şiirleri, 1982).
Acılar Denizi (1977) isimli kitabı, son kitabı dışında bütün şiirlerinden seçmeler kitabıdır. Diğer seçme şiirler kitabı Şiirle 40 Yıl (1982) adını taşıyor. Bütün Şiirleri Özgür Yayınları’nda basılıyor (4 cilt, 1982-1984).
HAKKINDA YAZILANLAR
1967’ye kadar ki hayatı, eserleri hakkında yazılanlardan seçmeler “Ümit Yaşar/25. Sanat Yılı Jübilesi” adlı bir kitaptadır.
ŞİİR
MİLYON KERE AYTEN Ümit Yaşar Oğuzcan
Ben bir Ayten'dir tutturmuşum Oh ne iyi Ayten'li içkiler içip Sarhoş oluyorum ne güzel Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor Şarkılar söylüyorum Şiirler yazıyorum Ayten üstüne Saatim her zaman Ayten'e beş var Ya da Ayten'i beş geçiyor Ne yana baksam gördüğüm o Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz Günlerden Aytenertesidir Odur gün gün beni yaşatan Onun kokusu sarmıştır sokakları Onun gözleridir şafakta gördüğüm Akşam kızıllığında onun dudakları Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz Bir kadehte sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz Onu siz de seversiniz benim gibi Ama yağma yok Ayten'i size bırakmam Alın tek kat elbisemi size vereyim Cebimde bir on liram var Onu da alın gerekirse Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar Parasızlık da bir şey mi Ölüm bile kötü değil Aytensizlik kadar Ona uğramayan gemiler batsın Ondan geçmeyen trenler devrilsin Onu sevmeyen yürek taş kesilsin Kapansın onu görmeyen gözler Onu övmeyen diller kurusun İki kere iki dört elde var Ayten Bundan böyle dünyada Aşkın adı Ayten olsun
HAKKINDA YAZILANLAR
Türke Doğru (03.1945 / 09.1948)
Çıkarılmasına Eskişehir’de başlanıp Adana’da sürdürdürülen aylık düşünce ve sanat dergisi. ilk sayısı Mart 1945’te Eskişehir’de yayımlandı. 28x19 sm. boyutunda ve 20 sayfalı idi. Kapağın üst bölümünde Her yönde Türk’e doğru olarak sunulan adın altında “ilimde-fende-sanatta- duyuşta-düşünüşte” söylemi yer alıyordu. Kapağın öteki bölümlerinde resimlere, sayı belirtecine, çıkış tarihine ve fiyata (25 kuruş) yer veriliyordu. Derginin “müessisi” olarak Lütfi Oğuzcan, sahibi ve yazı işleri müdürü olarak da Ö.N. Bartu sunuluyordu. Bu dönemde Mehmet Kaplan, Lütfi Oğuzcan, Recep Bilginer, Rıza Ümit, Osman Attilâ, İbrahim Zeki Burdurlu, vb. derginin başlıca yazarları arasında idi.
Daha sonra Adana'ya taşınan dergi'nin adı Türke doğruya, söylemi de 22. sayıdan başlayarak “Türkçü ve Türkiyeci Dergi'ye dönüştürüldü.
Adana döneminde derginin sahibi Lütfi Oğuzcan, yazı işleri müdürü de Ümit Yaşar Oğuzcan'dı. Ârif Nihat Asya, İlhan Darendeli, Enver Binokay, Lütfi Akdoğan, Lütfi Ayda, A. Celâl Şimşek, Mustafa Ârif Arık, Ziya İlhan Zaimoğlu, Ümit Yaşar Oğuzcan, Mehmet Çakırtaş, Necati Enez Kâhyaoğlu, Halil Soyuer, A. Rıza Ergüven, Gökhan Evliyaoğlu, İzzet Arslan, Ahmet Remzi Yüreğir, Ahmet Nadir Caner, Ayhan Hünalp, Ali Saracoğlu, Canip Sıtkı İlter, vb. yazıları ve özellikle de şiirleri ile katkıda bulunanlardı.
Türke doğru’nun yayımı Eylül 1948'de çıkarılan 32. sayısı ile sona erdi.