Servet Yüksel

şair, yazar

Sayfayı paylaş

İlgili Kategoriler

Servet Yüksel
şair, yazar

19 Ekim 1966 tarihinde Bolu'nun Dörtdivan ilçesi Adakınık köyünde doğdu. İlkokulu köyünde tamamladı. Orta 2'den ayrılıp Almanya'ya geldi. Makine tamiri üzerine meslek eğitimi gördü. Ankara Üniversitesi İşletme Fakültesi'nden mezun oldu.

Şiir ve yazıları Türkiye, Tercüman gazeteleri, Altınoluk, Eğitim Bilim, Orkun, Taşra Edebiyat, Rayiha, Güneysu, Kardelen, Size, Wird Dergisi, Gülpınar, Zafer, Gurbette Bayrak, Ana, Şiir Defteri, Diyanet Çocuk, Türkiye Çocuk ve Yeşilay gibi dergilerde yayımlandı.

Şiir yarışmalarında çeşitli ödüller aldı. Bazı şiirleri bestelendi.

Özel sektörde çalışmaktadır. Evli ve üç çocuğu var.

ESERLERİ:

Bu ana kadar "Kışlardan Bahara" (1988) "Karanfil Düşleri" (1993) "Aynalardan Bakan Sen misin?" (1997) adlı kitapları yayınlandı.

ÖDÜLLERİ:

- Türkiye Milli Kültür Vakfı'nın 1994 yılında
açtığı "Şehitlerimiz" konulu şiir yarışmasında
birincilik

- Edebiyat Güncesi Dergisi' nin 1996 yılı içinde
açtığı şiir yarışmasında üçüncülük

- Türkiye Dergisi´nin 1995´te açtığı şiir
yarışmasında birincilik

- Türk Edebiyati Dergisi' nin 1988'de, "İstanbul"
konulu şiir yarışmasında mansiyon

- Trabzon Belediyesi´ nin açtığı "Nat-ı Şerif"
yarışmasında ikincilik

- Gurbette Bayrak Dergisi' nin 1987'de düzenlediği
şiir yarışmasında mansiyon

- 1.Akabe Şiir Yarışması'nda Jüri Özel Ödülü

ŞİİRLERİ:

BU ÇAĞIN ELLERİ KAN!

Bu çağın elleri kan, yüreği taştan katı.
Zincirleri kırmanın gelmedi mi saati ?
Ümidimize kıydı, yarını yalan etti.
Gönüllerde yeşeren ne varsa talan etti.
Bir yanda obur dünya, bir yanda aç insanlar.
Bildin mi ne istiyor, neye muhtaç insanlar..!
Mutluluk Kafdağında, insan huzura hasret.
Şu kalabalıkların yalnızlığını seyret.
Gelecek nesil bilsin, ey tarih bir yere yaz.
Kara bir sayfa derler, bu zulmün rengi beyaz.
İçinizi yakmaz mı bir annenin sözleri ?
Ya ölen bebeklerin hüzün tüten gözleri..!
Kim yetim başı okşar, kim üşüyeni sarar?
Gözlerim ufuklarda bir güzel adem arar.
Hani garibin dostu, mazlumun sığınağı,
Merhamet mi; sineler gün görmemiş buzdağı.
Bir kıvılcım bekliyor tutuşacak öfkeler.
Candan ucuz ne var ki(!), karaborsa maskeler.
Bu nasıl medeniyet, akıl, idrak çatlıyor.
Havası, suyu zehir, oyuncağı patlıyor.
Hayat çekilmez oldu, her gün yeni bir vahşet.
Sevgiyi yitirenler yakıp, yıkacak elbet.
Ah, gelsin artık gelsin bahtımızın sabahı.
İşte gözyaşlarımız ferman senin İlahi.

ANNEME MEKTUP

Ah anam, bu yabanda hoyrat rüzgarlar esti,
Güler yüzlü, medeni (!) haramiler yol kesti,
Can verirdik uğrunda sevdamız mukaddesti,
Bağından koparılan güllerime ağladım...

Korkularım büyüyor peşime sal gölgeni,
Hüzün yoldaşım oldu, terketti umut beni,
Ne olur dualarla yine sen avut beni,
Benden uzağa giden yollarıma ağladım...

Yapayalnız ölürsün hasta olsan kime ne ?
Komşular duvarları aşıp gelemez anne,
Nice insanımızın ateş düştü kalbine,
Dört bir yana savrulan küllerime ağladım...

Burada akla ziyan öyküler yaşanıyor,
Geceler kahrolmakta, şafaklar utanıyor,
Perdeler yırtıldıkça sokaklar utanıyor,
Döndüm kendi içimde hallerime ağladım...

Neler yitirdik neler, varamadık farkına
Temeline harç olduk, ter akıttık arkına,
Zamanla boğuşarak dönsün diye çarkına,
Kaptırdığım elime, kollarıma ağladım...

Güzel anam, ezandan mahrum olmak ne demek ?
Hasret zindanlarında mahkum olmak ne demek ?
Diyar diyar gezdirdi bizi bir dilim ekmek...
Başını alıp giden yıllarıma ağladım...

O SEVDAYI BULASIN

Memleketim benim, ah Anadolum,..
Artık çağır bizi, sen ki anasın.

Yüreğine düştün oğullarımın,
Kızlarımın ellerinde kınasın.

Yad ellerde benliğini unutan,
Ziyan olan civanlara yanasın.

Sis çekilsin ufuklardan, gün doğsun
Bahtımızı gördüğümüz aynasın.

Karnı doysun, yüzü gülsün garibin,
Gece-gündüz kazanların kaynasın.

Irmakların türkü, dağların destan,
Yiğitlerin döne döne oynasın.

Bir ceylanın gözlerinde düşlerim,
Kıratımı koşturduğum yaylasın.

Uzak deme, düğün- bayram olanda,
Bizden yana bir velvele salasın..

Can veripte ateşlerden aldığım,
Nazarımda gül kokulu balasın.

İçimize hüzün olur, dökülür.
Üç kıtada dalgalanan ihlasın.

Adın anılmazsa dost meclisinde,
Hasretini çeken şair ağlasın.

Bir gün gelir emanetin sahibi,
Müjdelenmiş ne mübarek sılasın.

İnsanlığa huzur olsun gayretin,
Gönül erlerinden dua alasın.

Gafletin koynundan çıkar al bizi,
O rüyayı, o sevdayı bulasın...