Biyografi Ara!
Binlerce biyografi keşfedilmeyi bekliyor
İsmet Kemal Karadayı
şair, yazar, hukukçu
Sayfayı paylaş
İsmet Kemal Karadayı
şair, yazar
hukukçu
5 Haziran 1927 tarihinde Tunceli’nin Pülümür ilçesinde doğdu. Asıl adı İsmet Karadayı olan yazar bazı eserlerinde İsmet Kemal ve Hatice Cemal imzalarını kullandı. Rahime Hanım ile memur S. Sabri Karadayı’nın oğludur.
1947’de Erzurum Lisesi’ni bitirdi. 1951’de Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. Anadolu’nun farklı şehirlerinde ve İstanbul’da savcı olarak uzun yıllar çalıştı. 1981 yılında kendi isteği ile emekliye ayrıldı. 1981’de başlayarak 1994’e kadar İstanbul’da serbest avukatlık yaptı.
Mübeccel İzmirli ile birlikte, 1963-1964 yılları arasında 15 sayı yayımlanan Otağ dergisini çıkardı.
İlk eseri “Faydalı İnsan” 1947’de Yeni İnsan gazetesinde çıktı. Daha sonra yazarın düzyazı ve şiirleri Varlık, Yeni Ufuklar, Forum, Yansıma, Yazko Edebiyat, Türk Dili, May, Oluşum, Somut ve Gösteri dergileri ile Akşam, Yeni Tanin, Yeni Ortam, Politika ve Cumhuriyet gazetelerinde yer buldu.
Türkiye Yazarlar Sendikası, PEN Yazarlar Derneği, Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği, İnsan Hakları Derneği, Çağdaş Hukukçular Derneği, Cemal Süreya Kültür Derneği, İşçi Partisi, Türk Hukuku Derneği ve Cumhuriyet Kitap Kulübü üyesi oldu.
İzmir Belediyesi Kadın Şiileri Yarışması Ödülü, 1999’da Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü ve Altın Madalyası’nın sahibi oldu.
1969 yılında ise Türk Hukuku Derneği tarafından Yılın Hukukçusu seçildi.
29 Temmuz 2006 tarihinde İstanbul’da vefat etti..
ESERLERİ:
ŞİİR:
Bahar Deniz ve Kadın (1959), Can Parçası (1961), Unutmak Atları (1972), Dipnotlu Şiirler (taşlama, 1990), Kadın Özgürlük Çağ ve Ölüm Üzerine Şiirler (1994), Taşı Gediğine (1998), Kurtkapanı Şiirleri – Mağma (1999), Us-Su (2002), Biraz İstanbul musun? (2005).
DENEME-İNCELEME- DERLEME- ANI:
Gezi ve Dostluk Üzerine Düşünceler (1960), Arınmalar 1 (1985), Çağımız ve Özgürlüklerimiz (1988), Patlıcan Fidelerine Muska (1992), Adalet Diye Diye (1993), Söz Gümüşse (aforizmalar, 1994), Sosyalizm Aşk ve Hukuk (1995), Düşün Sanat Dostlarım (1997), Benim Bilgeliklerim (2000), Hukuksuz Yönetimler – Suskun İnsanlar (2000), Düşün Sanat Dostlarım / Anı Portreler II (2001), Daldan Dala Felsefe (2002), Politika ve Edebiyatımızda Aykırı Tipler (2003), Günden Güne (2005), Düşünce Özgürlüğü-Düşünce Suçları (açıkoturum, 1969), Denemeler Seçkisi (1971), Denemeler Denemeciler Antolojisi (1987).
ÖYKÜ:
Ve İyi Günler Hepinize (ilk öyküleri, 1990), Ortaköy’de Zaman (2000).
ESER-AYRINTI
Bir Savcının Anıları
Adalet Diye Diye
İsmet Kemal Karadayı
Yön Yayınları / Anı Dizisi
Bir arayışa ortak olursunuz, birbirini izleyen sayfalarda. Yazarın daha 12 yaşındayken Erzincan depreminde yitirdiği o "platonik aşkının" peşine düşersiniz, adalet diye diye, aydınlık diye diye, sevda diye diye...
şair, yazar
hukukçu
5 Haziran 1927 tarihinde Tunceli’nin Pülümür ilçesinde doğdu. Asıl adı İsmet Karadayı olan yazar bazı eserlerinde İsmet Kemal ve Hatice Cemal imzalarını kullandı. Rahime Hanım ile memur S. Sabri Karadayı’nın oğludur.
1947’de Erzurum Lisesi’ni bitirdi. 1951’de Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. Anadolu’nun farklı şehirlerinde ve İstanbul’da savcı olarak uzun yıllar çalıştı. 1981 yılında kendi isteği ile emekliye ayrıldı. 1981’de başlayarak 1994’e kadar İstanbul’da serbest avukatlık yaptı.
Mübeccel İzmirli ile birlikte, 1963-1964 yılları arasında 15 sayı yayımlanan Otağ dergisini çıkardı.
İlk eseri “Faydalı İnsan” 1947’de Yeni İnsan gazetesinde çıktı. Daha sonra yazarın düzyazı ve şiirleri Varlık, Yeni Ufuklar, Forum, Yansıma, Yazko Edebiyat, Türk Dili, May, Oluşum, Somut ve Gösteri dergileri ile Akşam, Yeni Tanin, Yeni Ortam, Politika ve Cumhuriyet gazetelerinde yer buldu.
Türkiye Yazarlar Sendikası, PEN Yazarlar Derneği, Edebiyatçılar Derneği, Dil Derneği, İnsan Hakları Derneği, Çağdaş Hukukçular Derneği, Cemal Süreya Kültür Derneği, İşçi Partisi, Türk Hukuku Derneği ve Cumhuriyet Kitap Kulübü üyesi oldu.
İzmir Belediyesi Kadın Şiileri Yarışması Ödülü, 1999’da Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü ve Altın Madalyası’nın sahibi oldu.
1969 yılında ise Türk Hukuku Derneği tarafından Yılın Hukukçusu seçildi.
29 Temmuz 2006 tarihinde İstanbul’da vefat etti..
ESERLERİ:
ŞİİR:
Bahar Deniz ve Kadın (1959), Can Parçası (1961), Unutmak Atları (1972), Dipnotlu Şiirler (taşlama, 1990), Kadın Özgürlük Çağ ve Ölüm Üzerine Şiirler (1994), Taşı Gediğine (1998), Kurtkapanı Şiirleri – Mağma (1999), Us-Su (2002), Biraz İstanbul musun? (2005).
DENEME-İNCELEME- DERLEME- ANI:
Gezi ve Dostluk Üzerine Düşünceler (1960), Arınmalar 1 (1985), Çağımız ve Özgürlüklerimiz (1988), Patlıcan Fidelerine Muska (1992), Adalet Diye Diye (1993), Söz Gümüşse (aforizmalar, 1994), Sosyalizm Aşk ve Hukuk (1995), Düşün Sanat Dostlarım (1997), Benim Bilgeliklerim (2000), Hukuksuz Yönetimler – Suskun İnsanlar (2000), Düşün Sanat Dostlarım / Anı Portreler II (2001), Daldan Dala Felsefe (2002), Politika ve Edebiyatımızda Aykırı Tipler (2003), Günden Güne (2005), Düşünce Özgürlüğü-Düşünce Suçları (açıkoturum, 1969), Denemeler Seçkisi (1971), Denemeler Denemeciler Antolojisi (1987).
ÖYKÜ:
Ve İyi Günler Hepinize (ilk öyküleri, 1990), Ortaköy’de Zaman (2000).
ESER-AYRINTI
Bir Savcının Anıları
Adalet Diye Diye
İsmet Kemal Karadayı
Yön Yayınları / Anı Dizisi
Bir arayışa ortak olursunuz, birbirini izleyen sayfalarda. Yazarın daha 12 yaşındayken Erzincan depreminde yitirdiği o "platonik aşkının" peşine düşersiniz, adalet diye diye, aydınlık diye diye, sevda diye diye...