Aşık Şemi    (1783)-(1839)
halk ozanı, aşık

1783 yılında Konya'da Piresat Mahallesi'nde doğdu. Asıl adı Ahmet'tir. Babası Konya'nın tanınmış helvacılarından Mehmet Ağa isminde bir zattır. 

Onun yetişmesinde Konya'da o tarihlerde birisi türbe önünde, diğeri de Buğday Pazarı'nda bulunan kahvelerin önemi büyüktür. Her gece genç aşıkların devam ettikleri bu kahveler, bir okul olarak hizmet verdi.

Şemi bade içen bir halk şairi olarak sadece hece ile değil, aruzla da irticalen şiir söylemekte yetenekliydi.

1839 yılında Konya'da vefat etti. Mezarı Mevlana Müzesi'nin hemen yanındadır. 


Şiirlerinden örnekler:

Aceb kande gezer ol yüzü mahım 

Aceb kande gezer ol yüzü mahım 
Anı görmiyeli çok zaman oldu
Enderundan çerağ olunca ahım
Yedi katgöklere dirahşan oldu 

Uftade olalı bir afitaba 
Hasret oldu iki dideler haba 
Eşk-i çeşmim dökülünce türaba 
Rüy-i zemin lal-i bedehşan oldu 

Bana çok cevr-itti Haktan utanmaz
Kişi sevdiğine kem sanı sanmaz
Gözüm görmeyince gönlüm inanmaz
Bazı ahbab dir ki müslüman oldu 

Kocaldın çeşmimin nüru döküldü
Ah-ide ah-ide ömrüm söküldü
Sakalım pir oldu kaddim büküldü
Sarardı gül benzim zağferan oldu 

Ana dil vireli bu Şem'i kemter 
İder lisanında ismini ezber 
Bir kerre almadı vuslat müyesser
Bevhude dillere dasitan oldu

*

Benden selam eylen nazlı dilbere

Benden selam eylen nazlı dilbere
Gelip de karşımda dönüp durmasın
Ben güzel sevmeden doydum usandım
Anında hayali gelip durmasın 

Benim güzel ile yoktur pazarım
Kaşların arası benim nazarım
Yol üstüne koyun benim mezarım
Yar gelip geçtikçe dönüp durmasın 

Gelindi hüsnüne sitemin çoktur 
Aradım cihanda akranın yoktur 
Nazlı dilber göğsün düğmeler takdır 
Esen rüzgar açıp açıp durmasın 

Duyun da düşmanlar siz de sevinin 
Dostlarım vah diyip varın yerinin
Şem'i ye, mahbublar düşte görünün 
İntizarı sizde kalıp durmasın