Mehmet Behçet Perim şair, yazar, gazeteci Bulgaristan Türk Edebiyatı 1896 yılında Nevrekop'un (Şimdi Gotse Delçev) Satovça köyünde doğdu. Edirne Sultanisi'nde öğrenim gördü. Bulgaristan'da rak Türklük dâvasına hizmet etti. Türk Öğretmenler Cemiyeti'yle beraber Turan teşkilatının çalışmalarında milli bilincin şahlanmasında öncülük etti. Bulgaristan'ın Sofya ve Rahova kentlerinde Ahali (1929-1922), Filibe'de Kocabalkan (1925), Sofya'da Bulgaristan (1926), Razgrat ve Plevne'de Tuna Boyu (1926-1927), yine Plevne'de Mücadele (1926) gazetelerini ve Rahova'da Altın Kalem (1923) dergisini çıkardı. Bulgaristan Türk Muallimleri Mecmuası ile beraber devrin önde gelen gazete ve dergilerde muharrirliğini sürdürdü. Tekrar tekrar tukevlerine sürüldü. 1927 yılında Türkiye'ye göç etti. Bulgaristan Türklerini savunma savaşını Türkiye'de sürdürmüştür. 1965 yılında İzmir'de vefat etti. ESERLERİ: Mehmet Behçet Perim'in çalışmaları ciltlerce kitap konusudur. Bulgaristan'da ve Türkiye'de, aşağıdaki eserleri yayınlamıştır: "Vatan Yollarında» - manzum piyes «Bulgaristan Türkleri'nin Içtimaî Vaziyeti» «Adam Düştüğü Yerden Kalkar» - öyküler «Meriç'ten Tuna'ya» - araştırmalar «Görüşler ve Duyuşlar» - fıkralar «Balkan Çiçekleri» - roman «Göçmen Ahmet» - roman «Eski Yapraklar» - anılar, öykü ve eleştirmeler «Hatay» - incelemeler «Sofya Hatıraları". - 2. fasikül, nesirler, öyküler «Hayattan İlhamlar» - fıkralar «Geçit Ver Kamçı» -şiirler ve destanlar Şiirlerinin Özellikleri Şiirleri teknik açısından pürüzlü görülebilir, fakat şair için münderecat, hedefe götüren yol önemlidir; O'nun bütün şiirlerinde ve nesirlerinde milli, ruhun şahlandırılışı önemlidir. Kırklareli'nde çıkan Yeşilyurt gazetesinde (26 Ocak 1939) yayınlanan bir tanıtma yazısında şunları okuyoruz: « ... Kimi yazılar vardır ki, okurken bırakabilirsiniz. Fakat Perim'in yazısını, elektrik akımına tutulmuş gibi bırakamazsınız». Evet, şair gerçekten de uzun ömürlü eserler yazmıştır.Yazdıklarının çoğu, gazete ve dergi sayfalarında kalmışlardır. ŞİİRLERİ Alnındaki nedir? Alnındaki nedir?. Döğüş kanı mı? Ko kan olsun; yüzkarası olmasın, Hayat için yumrukların katı mı? Sür git, gerilerde derdin kalmasın. Kolundaki saate bak, işliyor ... Bu gecemiz dünküsünden zorludur, Hangi bela Türk gencini korkutur? Bak milletin senden emek istiyor. Ko düşmanlar sana hendek kazsınlar . Her sokaktan bir kudurmuş kelp gibi, Atılsınlar, yanağını yarsınlar . Taşa tutsun, hırpalasınlar seni . Unutma ki sen bir Türksün;kanında Kızıl Boğa'nın, Oğuz'un ruhu var, En zorlu gün, unutma ki ardında Seni öz kul tanıyan bir Tanrın var, O Tanrı'nın sesi diyor: «Türk oğlu -Hak kuvveti kaynaşıyor kolunda Geç kalma, çünkü yolun korkulu Davran, durma, şu kavgalar yolunda!» ALTIN KALEM, sayı I, 1923, Rahova GEÇİT VER KAMÇI Kenarında ölgün yatan Milletim Uyanmağa muhtaç ... Budur zahmetim. Bunun için çarpar göze mihnetim Dertlerim çok, sorma,ah Deli Kamçı! Ecdadımdan kalmış bahçeler, bağlar Uyuklayan kardeş elinde ağlar ... Elde varken, yokluk kalbimi dağlar Buna yanar gönlüm, ey dertli Kamçı! En büyük bir köyde bir tek mektep yok Mektepsiz köylerde dinden eser yok; Sarıklı çok, lakin dindar olan yok Bilgisizlik yıkmış milleti, Kamçı... El ileri doğru atarken ayak Yan gelerek yatmış milletime bak, Hayat kavgasında geri kalacak Bunu düşünür de ağlarım, Kamçı... Her köy odasında kaldım bir gece Milletin derdini soruştum; nice, Umutlu devalar sundum gizlice Allah'tan şifalar dilerim, Kamçı: .. Yola çıktım erken... Sabah olmadan Bin dağ aştım hala bir yorulmadan, Ulaşsın efkârım, akşam olmadan Koşayım yolumda ... Geçit ver, KAMÇI! TUNALILAR MARŞI Sevgili talebelerime ithaf ediyorum (*). Biz Tunalı Türk oğluyuz Azmimizde eroğluyuz, Bilgi, soydaş, hak için hep Ölümlere peymanlıyız ... Gözlerimiz ilerdedir Hırslarımız hünerdedir, Hakkımızı Kor'mak için Başlarımız siperdedir. Alemdar'dan feyz almışız Mithatpaşa'yı tanırız... Azmimizi ileriye Dönmemek için salmışız. Bilgi, kuvvet, çene, yürek Bunlar bize silah gerek. (*) Öğrencilerim için yazdığım bu manzume, bestelenmiş ve toplantılarda toplu olarak yıllarca söylenmiştir. Gönlümdeki imanla elimdeki bu fener Yaşadıkça, yandıkça, akınlarım sürecek, Artık bütün dünyada düşmanlarım bilsinler: Bu tılsımlı el Türk'ü yıldızlara sürecek! ... 1922 MUSTAFA KEMAL PAŞA'YA «Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal Paşa, neşreylediği bir beyanname ile Türk ordusunu son yapılacak umumi taarruz için fedakârlığa' davet etmiştir." Çektin o metin seyfini ey şanlı mücahit Kurtarmak için yurdumu ezrail elinden, Al bayrağa kurban oluvermek için, evet, sen Öldün ve dirildin ... Buna Allah bile şahit. Ey en kara düşmanlara diz çöktüren ,âfet Ey en kara tarihi silen desti-i celâdet, Ey yüce ahrâr, ey koca mahi-i felaket Layık mı değil nasiyene nûr-u şerâfet! Seyfin, yeni bir bâb-ı necat-ı ümmem açtı. Aleme bir bak, namını takdis ediyorlar. Azmindeki kudretine düşman bile şaştı Ervâh-ı şehidân seni tebcil ediyorlar. Âlemde salahın biricik âşıkısın sen, Kurtarmak için yurdunu yaptın kara medfen Öğrendi bu dünya YAŞAMAK DERSİNİ senden Pür şan-ü şeref namına hürmet gene benden. Amâline meftun şu vatan yavrusunun, bak İman ile, ümmit ile mesrur gözü ıslak, Son hamle-i siyrâneni bekler ... gene mutlak Tarihe odur fer verecek bilmeli ancak. Şemşir-i selâlinden emin ol gene dağlar Hüsran ile korkar, gene hicran ile ağlar, Çekmezsen eğer ruh-u garibânemiz ağlar Ağlar sana billâh bu alem gene ağlar ... Çek seyfini ey merd-i gadanfer yürü haydi Ervah~ı şehidân bile, peyrev sana şimdi. Seyfini: Kılıcını. Dest-i celâdet: Yiğitlik eli. Ahrâr: Özgür kişi, Mahi-i felâket: Felaketleri yok eden. Nasiye: Alın. Nur-u şerafet: Soyluluk nuru. Bab-ı necat-ı ümmem: Halkın kurtuluş kapısı. Ervah-ı şehidan: Şelıitlerin ruhları. Salah: İyilik, barış, rahatlık. Medfen: Mezar. Pür şan-ü şeref: Şan ve şeref dolu. Mesrur: Meramına eren. Hamle-i şiyrane: Aslanca saldırı .şemşir-i selalinden: Başları yaran kılıç. Merd-i gazanfer: Aslanca mert, yiğit, Peyrev: Ardı sıra giden. HAKKINDA YAZILANLAR Balkanlar’da Türk Şiiri - Balkan Türklerinin Kimlik Destanı Suat Engüllü 1. Karşıyaka Şiir Kurultayı 19-21 Mart 2004/ İzmir Doksanüç Harbi’nden sonra bir duraklama içine giren Bulgaristan Türk şiiri, XX. yüzyılın başlarında kendini tazelemeye başlamıştır. Bulgaristan Krallığı döneminde Türkçe basının varlığı -yayımlanan 150 civarında gazete ve dergi söz konusudur-, edebiyatın dolayısıyla da şiirin gelişimine olumlu etki yapmıştır. Bulgaristan’da Türklere uygulanan baskının yol açtığı ulusal bilincin şahlanması-haksızlıklar karşısında duyulan isyan-eşitlik mücadelesi üçgeni içinde yaşanan duyguları dile getiren Hafız Abdullah Meçik, Mustafa Şerif Alyanak, Mehmet Behçet Perim, Muharrem Yumuk, Hasan Basri Öztürk, İzzet Genç gibi şairler, bu dönem Bulgaristan Türk şiirine damgalarını vurmuşlardır. www.biyografi.net (Binlerce Biyografi)