Maanoğlu  Fahreddin ( 19.8.1570)- (6.10.1633) Lübnan Emiri 1572 yılında doğdu. İlk Lübnan emiri Fahreddin'in torunu ve Korkmas'ın oğludur. Babasının ölümü üzerine 'II. Fahreddin' sıfatıyla Osmanlı yönetimi tarafından Lübnan emirliğine atandı. Başlangıçta Osmanlılar'la iyi ilişkiler kurdu. Amacı bağımsız bir Lübnan devleti kurmaktı. Bu amaçla Avrupalılar'la ve Osmanlılar'a karşı ayaklanan Halep Valisi Canbulatoğlu Ali Paşa ile işbirliği içine girdi. Bu sayede Kuzey Lübnan ile birlikte sınırlarını Sayda, Beyrut, Safad, Banyas ve Aclun'a kadar genişletti. Osmanlılar 1612 yılında Floransa ile gizli bir askeri ticaret antlaşması yaptı. Üzerine Şam Valisi Hafız Ahmed Paşa yönetiminde bir ordu gönderdi. Burada yenilgiye uğradı. 15 Eylül 1613 tarihinde Sayha'dan bir Fransız gemisiyle kaçarak İtalya'ya sığındı. Avrupa'da bir güç oluşturmaya çalıştı ama bu amacına ulaşamadı. İran'la savaş durumunda olan Osmanlılar 1618 yılında emirliğin büyük oğlu Ali'de kalması şartıyla Lübnan'a dönmesine izin verdi. Buna rağmen bağımsızlık mücadelesine devam etti. Yafa yakınlarındaki çarpışmalardan sonra Sayda'ya, oradan da Beyrut'a çekildi ve dağa çıktı. Daha sonra yakalanarak 1635 yılında İstanbul'da idam edildi. www.biyografi.net (Binlerce Biyografi)